W drugiej połowie wieku XVII dżuma po raz kolejny dziesiątkowała Europę. Izaak Newton miał wtedy 21 lat i był studentem Cambridge.Pomimo tego, że w samym Cambridge w sierpniu 1665 roku zmarł tylko jeden z urzędników i nie wiadomo, czy na pewno wskutek epidemii, uniwersytet postanowił odwołać wykłady i wszelkie zajęcia, a studenci powrócili do swoich domów.

Podczas pobytu w rodzinnej wsi Woolsthrope, w przymusowym odosobnieniu od naukowego środowiska, Newton pogrążył się w pracy i samodzielnych studiach. W tym zdumiewającym roku 1665 miał on stworzyć podwaliny wszystkich przyszłych sukcesów, odkrył metodę fluksji (zwanej dziś rózniczkowaniem) oraz odwrotnej fluksji (zwanej całkowaniem), teorię barw, prawo zderzeń sprężystych oraz przyczyny pozostawania Księżyca na orbicie Ziemi, które rozwinął potem do prawa powszechnego ciążenia.

Wszystko to było w ciągu dwóch lat zarazy 1665 - 1666. Bo w owym czasie byłem w najlepszym okresie młodości, gdy chodzi o odkrycia, i przykładałem się do matematyki i filozofii bardziej niż kiedykolwiek później - wspominał w 1718 roku w swoich listach.  

na podstawie książki J. Kierula "Newton", PIW, Warszawa 2010