Miasto, które jeszcze oficjalnie nie posiadało nazwy a które z czasem przyjmie imię Stalowej Woli, powstawało w zawrotnym tempie. W niezwykle szybkim czasie powstawało osiedle dla pracowników Zakładów Południowych, ale o szkołach początkowo zapomniano, a w nowo rosnącym osiedlu dzieci nie miały się gdzie uczyć. Najbliższa szkoła powszechna była na Pławie oraz w Rozwadowie, natomiast najbliższe gimnazjum i liceum w Nisku.
Pracownicy Zakładów Południowych żądali od zarządu jak najszybszej budowy szkoły w Stalowej Woli. Wreszcie na wiosnę 1938 roku wytyczono plac pod budowę gimnazjum i liceum. Szkoła została umiejscowiona nieopodal istniejącego już przystanku kolejowego. Budynek szkoły (dzisiejsze gimnazjum nr 2 przy ul. Mickiewicza 10), powstaje w iście COP-owskim tempie. Budowany przez poznańską firmę Bartkowiaka zaledwie od marca do września 1938r. W czerwcu 1938 roku w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego podjęto oficjalną decyzję o utworzeniu Państwowego Liceum i Gimnazjum w Stalowej Woli. Pracownicy Zakładów Południowych, uważali jednak, że bardziej niezbędna była, jak to wtedy nazywano szkoła powszechna, czyli podstawowa. Przyspieszyło to decyzję władz o rozpoczęciu budowy w/w szkoły, czyli dzisiejszej szkoły podstawowej nr 1. Kuratorium Okręgu Szkolnego we Lwowie, pierwszym dyrektorem szkoły mianowało Witolda Habdanka- Kossowskiego. Dyrektor był postacią nietuzinkową. W czasie wojny walczył w Legionach Józefa Piłsudskiego. Jego pasją była jednak poezja, która zjednywała mu uznanie w kręgu czytelników. Jego życiowym powołaniem okazało się jednak nauczanie. Przez lata uczył w szkołach lwowskich. Od l lipca 1938 roku już jako dyrektor organizował powstające Państwowe Liceum i Gimnazjum w Stalowej Woli nr 616.
Marzeniem Habdanka Kossowskiego było stworzenie szkoły na wskroś nowoczesnej, jeśli chodzi zarówno o ofertę edukacyjno -wychowawczą jak i bazę szkoły. Planował rozbudowę szkoły o muzeum etnograficzne, basen, bibliotekę i aulę. 11 osobową kadrę nauczycielską kompletował osobiście.
Pierwszy rok szkolny rozpoczął się z opóźnieniem, ze względu na prace wykończeniowe 17.09.1938 r. w Nisku, bowiem tam był kościół gdzie młodzież mogła wziąć udział w nabożeństwie inaugurującym rok szkolny. Dwa dni później nauka rozpoczęła się w gmachu Państwowego Liceum i Gimnazjum w Stalowej Woli. Początkowo utworzono sześć klas gimnazjalnych i jedną licealną. Liczba uczniów rosła tak szybko jak rozwijające się miasto. Z początkowego stanu 185 w zaledwie parę miesięcy wzrosła do 255. Uczniowie obowiązkowo musieli nosić mundurki, nie wolno im było przebywać po godzinie 20 na ulicach.
W roku 1939, część uczniów kl. IV gimnazjum i I LO zmobilizowano jako junaków Przysposobienia Wojskowego do pomocniczej służby wojskowej w koszarach Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich w Nisku. Rozwój tak prężnie rozwijającej się szkoły zatrzymała wojna.