Warsztaty przyrodnicze
Wycieczki krajoznawczo-przyrodnicze to forma edukacji ekologicznej prezentująca praktyczne sposoby poznawania najbliższego środowiska przyrodniczego. Są one przykładem bezpośredniego obserwowania elementów otaczającej przyrody, jej problemów oraz powiązań i współzależności pomiędzy poszczególnymi składnikami, dostarczają uczniom ,wyeliminowanego przez cywilizację, indywidualnego doświadczenia przyrodniczego. Powstające podczas zajęć, prowadzonych w terenie, sytuacje edukacyjne umożliwiają nauczanie całościowe, zintegrowane, dzięki czemu łatwiej rozwiązywać konkretne zadania czy problemy związane z funkcjonowaniem przyrody. Zajęcia umożliwiają wykorzystanie środowiska jako źródła wiedzy przyrodniczo-geograficznej. Wpływają na kształtowanie zmysłu obserwacji i wyrabiają wyobraźnię przestrzenną, a także uczą praktycznych umiejętności tj. dokonywania pomiarów i orientacji w terenie, rozpoznawania pospolitych gatunków roślin, zwierząt itp. Uczniowie rozszerzają i doskonalą zdobytą wcześniej wiedzę o środowisku, jego walorach przyrodniczych, kulturowych i estetycznych. Analiza w terenie praw rządzących przyrodą, w łatwiejszy sposób niż obszerne opisy w podręcznikach szkolnych, umożliwia dostrzeganie katastrofalnych zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym.
Głównym celem edukacyjnym organizowanych warsztatów przyrodniczych jest:
- wypełnienie w psychofizycznym rozwoju młodzieży niedoboru kontaktów z przyrodą,
- budowanie bliskich relacji z przyrodą poprzez doświadczanie przyrody i odczuwanie jej zmysłami, w tym poprzez wspólne wykonywanie określonych zadań
- rozwijanie zainteresowań przyrodą i pasji; kształtowanie wrażliwości, empatii do innych form życia, wyobraźni, inwencji twórczej i kreatywności poprzez fizyczny kontakt z przyrodą,
- kształtowaniu wartości, motywacji, postaw pro ekologicznych, kultury ekologicznej i szacunku do przyrody,
- propagowanie wśród młodzieży idei bioregionalizmu , według której ochronę przyrody należy rozpocząć od swego najbliższego otoczenia, poznania swego regionu, jego środowiska przyrodniczego i kulturowego
- poznawanie najbliższego środowiska i specyfiki własnego regionu w myśl przesłania: „Cudze chwalicie swego nie znacie”
- poznanie różnorodności gatunków krajowej fauny i flory
- poznanie czynników abiotycznych i biotycznych środowiska
- nabycie umiejętności posługiwania się rożnym sprzętem umożliwiającym prowadzenie badań w terenie, atlasami, kluczami itp. kształtowanie umiejętności obserwacji organizmów, zjawisk i procesów, dokonywania spostrzeżeń niezbędnych do kształtowania wyobrażeń i pojęć z nimi związanych
- porównywanie naturalnego środowiska przyrodniczego, a przekształconego w wyniku ingerencji człowieka