Maria Nurowska urodziła się 3 marca 1944 r. we wsi Okółek koło Suwałk. Wywodziła się z rodziny szlacheckiej, w czasie II wojny światowej zaangażowanej w działalność w szeregach Armii Krajowej. Debiutowała w 1974 roku na łamach miesięcznika "Literatura". W tym samym roku ukończyła filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1975 r. ukazał się pierwszy tom jej opowiadań "Nie strzelać do organisty", a rok później powieść "Moje życie z Marlonem Brando". Po 1989 r. wiele miejsca w jej twórczości zajmowały tematy historyczne. W 2002 r. ukazała się biografia "Mój przyjaciel zdrajca" poświęcona postaci pułkownika Ryszarda Kuklińskiego. W 2008 r. opublikowała popularną biografię gen. Władysława Andersa. W swojej twórczości wiele miejsca poświęcała także II RP, między innymi dziejom ówczesnej literatury. W 2013 r. wydała powieść "Sergiusz, Czesław, Jadwiga" o losach Czesława Miłosza i Sergiusza Piaseckiego.

Najbardziej znane jej powieści to "Hiszpańskie oczy", "Rosyjski kochanek", "Miłośnica", "Sprawa Niny S", "Nakarmić wilki". W swoich powieściach Nurowska reprezentowała nurt tzw. prozy kobiecej. Jej powieści były tłumaczone na szesnaście języków, między innymi niemiecki, francuski i czeski. Jest autorką scenariuszy filmów „Panny i wdowy”, „Boczny tor” i „Białe tango”.